Emigratielied

Ik boerde mee men annemoei
En mee men dertien kender
Heel kalmkes aon op een klein gedoei
En elk jaor bleef ’t krek ender
We han nog wel ons dagelijks brood
Mar iets er op …. zelden of nooit
En toen nog groter wier den tros
Wies ik nie waor ik er mee blijven moes

Refrein:
Ik as vaoder, ons moeder
Ons oudste Door, Trui en Krispijn
Marinus en Tinus, Jaon en Tiest en dan ons Mijn
Suus en Peerke ,die horen bij het stel
Marieke en Sofieke en de kleine Pieternel

Ze gongen een voor een van school
En moesten aan ’t verdienen
’t was herres en geens, ja een gedool
Waor ge van zoudt gaon grienen
Eerst al den boer op, naar ’t fabriek
Dan in de steun, dan werkens ziek
Kortom ’t was zo gesitueerd ,
Dat er iets op mos geprakiseerd .

Refrein

’t is een groot woord, ik bedoel ’t nie kwaod
Ik kan ’t nie anders zeggen
Maar op den duur was ik ten einde raod ,
Zou er ’t bijltje neer bij leggen.
Mar ons schoon goei Brabants geloof
Da overbrugde toch de kloof
En zo ontstond van lieverlee
De hoop op beter ………overzee

Refrein

Eerst weggeschreven naar den Haag
Toen kwamen bussels brieven
’t Was een gelees haast hele daag
En een ge invul naar believen
Ze zoeken in iemands kersepit
Veel meer als dat ie zelvers wit
Afijn de eerste stap was klaor
En nou …….. nou was ’t afwaochten maar

Refrein

Toen moest gezeurd voor een grote pas
Verklaring hier en ginder
Of ik nooit staots gevaorlijk was
Wie ik wa zi meer of minder
Toen moesten wij spienaakt ter keur
Ze keken dwars door ons ribben deur
Ze spoten ons in mee ent of zo
En zetten ons borst op de foto

Refrein

Ziezo de zaak was veur elkaor
Nou maar op ’t bootje wachten
Dê duurde een heel half jaor
Voordat de toekomst lachte
Toen kwam ’t bericht de boot ligt klaor
Ge kunt nou mee opschieten maar
Zorg da ge op tijd in de haven bent
Want ’t is een gelaoi mee zulke bend

Refrein

We zaten dan in Rotterdam,
Nou zou ’t gaon gebeuren.
Gaow eider nog ene botterham,
Dan ging …… den band losscheuren
Van Neerlands grond en Brabants bos
Namen we afscheid …… omdat ’t mos
Een nieuwe haarstee tegemoet……..
Of dat oe dat nou geen zeer doet

Refrein
(Met het refrein gaan alle dertien personen van links naar recht over het podium. De kleinste in een wandel of kinderwagen. Dus bij ieder refrein.)