gedicht over de ouderwetse schoonmaak

Anny Jansen - 06-04-2018



Het hele huis van boven tot onder moest gelucht, gesopt en wat al niet worden. Zelf de buitenboel en kippenhok werd onder handen genomen.

Ik weet niet meer waar ik ooit de tekst vandaan gehaald heb, het was zeer toepasselijk voor oudere mensen met dementie.









1 reactie

  1. Cor heuvelmans

    Een duuveltje in huus
    Verrechtig mien vrouw is een engeltje
    Maor een keer ien et jaor
    Zou ik zeggen nou zit er ’n duuveltje ien
    Dan parrelesant ik maar liefst nie mee heur
    Veul mot ik deur de vingers dan zien

    Ielk jaor nao de paosen op ’t end van April
    Dan kriegt ze die gril
    Ze kiekt naor de muren,den zolder ien ’t rond
    Ze wordt prakkezierend en aokelig stil
    Gen lachske meer speult um haor mond

    Dan knapt ze den bezum en luiwaogen op
    En emmer en tob
    Ze mengt den witkalk nat met lakmoes wat aon
    Klutst handen vol zeep in ’t waoter tot sop
    Haolt klompen en alles blieft staon

    Maar ’s mergens heel vroeg maokt gedraof en geklos
    Geschrob en geros
    Mien wakker en ik brom ,is ze raozend of gek
    ‘k stao op en ik merk ’t de duuvel is los
    Gen stuk steet er meer op z’n plek

    Toch draog ik geduldig da jaorlikse kruus
    En denk ,maar mien huus
    Raokt gauw weer da lillike duuveltej kwiet
    Bij anderen is ’t dikkuls veul langer nie pluus
    Ook buuten den schoonmaok tied

    Gedicht van B. Van Meurs.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten