Wat velen niet weten is dat de rommelpot eigenlijk al een heel oud instrument was om muziek mee te maken. Aan het eind van de Middeleeuwen zijn er al afbeeldingen van te zien op schilderijen, onder andere van Pieter Breughel en Frans Hals. Ook kwam de rommelpot al voor in versjes uit die tijd. Maar ook in andere delen van Europa en andere werelddelen was het instrument bekend.

Oorspronkelijk gingen bedelmuzikanten ermee langs de deur, waarbij ze zelf hun versjes begeleidden. Of ze speelden samen met andere muzikanten. Dat was altijd in de tijd rond kerstmis en oudejaar (het feest van de onnozele kinderen), of bij het feest van driekoningen. Later werd de rommelpot ook wel door de kinderen bespeeld bij Sint Maarten of vastenavond.

Een rommelpot maakte je als kind zelf. Dat vergde wel enige voorbereiding. Het belangrijkste deel was een varkensblaas!! Het kon zijn dat een gezin een varken geslacht had en dan bewaarde je de blaas of je ging naar de slager om de blaas van een varken te vragen. Die varkensblaas moest een aantal weken drogen. Als de varkensblaas er een beetje perkamentachtig begon uit te zien was hij droog genoeg. Verder moest je zorgen voor een dunne bamboestok. Die sneed je af op een lengte van 20 à 30 centimeter, waarbij aan beide kanten de verdikking van de bamboestok het uiteinde vormde. Eén uiteind duwde je in het midden van de varkensblaas, zodat er aan de andere kant een uitstulping ontstond en met een dun (vlieger)touw bond je dan de bamboestok aan die kant vast aan de varkensblaas. Nu had je nog (liefst een groot) verfblik of conservenblik nodig waar in elk geval een rand aan moest zitten (de muzikanten uit de Middeleeuwen gebruikten hiervoor een kleine pot van aardewerk, maar die had je natuurlijk niet). Nu werd de blaas met bamboeriet over het blik gespannen en met een touw vastgemaakt. Het bamboerieten stokje moest precies in het midden zitten. En de blaas moest zo gespannen worden dat het stokje rechtop bleef staan. Nu was de rommelpot klaar.