Versjes&Voordrachten oproepen

Ik ben al heel lang op zoek naar een oud kinderversje, waar mijn moeder een klein boekje van had. Het boekje is verloren gegaan en zijzelf kent één strofe niet meer. Ik weet er nog een groot deel van omdat ze het zo vaak opgezegd heeft toen we klein waren. Nu nog gebruiken wij als er iets fout loopt de uitspraak uit het versje: Hansworst, wie zijn schuld is dat? Herkent iemand het? En nog beter, heeft iemand het complete versje? Hier alvast een stukje van het versje:

Popje Rosa zat in ’t gras Waar ze o zo eenzaam was Plotseling hoort ze gesnater Eendje waggelt uit het water Ha ben jij daar, eendje schat ‘k heb nog niets geen pret gehad Kom je naar de kleintjes zien Mag ik met je mee misschien De poppentafel staat al klaar Proef eerst de chocolade maar Een stukje tulband zal wel smaken Dan gaan we fijn een wandeling maken

Ik ben alvast heel dankbaar bij voorbaat. Barbara

Goedemiddag, Kan iemand mij vertellen wie de auteur is van "Een oude vlo" en uit welk boek het komt? Ik heb dit versje op SeniorPlaza gevonden. Ik heb dit nodig voor school maar ik kan daar nergens iets van vinden. Dank voor een spoedig antwoord. Michiel

Hallo Dit is een gedichtje dat ik heb geleerd toen ik ongeveer 7 jaar was in 1956? Ik weet niet zeker of het goed is. Het heet Eskimoland?

Waar altijd ijs ligt en altijd sneeuw daar ligt Eskimoland Op mijn lange lange reis op mijn sleetje Heb ik een beren vel zacht voor u mee gebracht

Dit gedicht heb ik geleerd in het kinderhuis Statum in Soest. Graag meer reactie. Groetjes, Margaliet

Beste, Ik ben op zoek naar een versje dat bij mijn oma op een tegel hing. Het gaat over een dochter die terugkijkt op haar relatie met haar moeder. Het begint ongeveer zo:

0 jaar Er bestaat niemand anders op de wereld dan mijn moeder 3 jaar ... 15 jaar Ik maak zelf wel uit wat ik doe daar heb ik mijn moeder niet voor nodig 20 jaar ... 30 jaar Hoe zijn mijn moeder dat vroeger gedaan hebben 40 jaar ... 50 jaar ...

Ik kan me de tekst dus niet meer herinneren maar wel de strekking van het versje, kent iemand het?

Alvast bedankt. Jitske de Haan

Ik zoek de beginregels van een opzegversje. De rest gaat zo:

Toen ging hij naar het Spaarne, Daar zag hij zijn hoedje vare. Toen ging hij naar de Vliet, Daar was zijn hoedje niet. Toen ging hij naar de Sluis, En toen was zijn hoedje al lang weer thuis!

Mijn vader zei dit op voor ons, het heeft met Haarlem te maken en volgens mij ging het over een kat die op zondag ging wandelen, maar ik kan het fout hebben.

Met vriendelijke groet, Mevr. M. Plaatzer

hallo, kunt u mij helpen? Het gaat om een versje of een gedicht.Het is voor mijn moeder van 85 jaar. De eerste regel weet zij wel:

twee ogen heb ik tot mijn wil

Meer weet zij niet.

Groetjes Hanny

Goedendag,

Mijn vader wist vroeger een versje waarvan we ons helaas nog maar delen herinneren:

Maar, toen de ******** sliepen

En de schapen hen al riepen

Kwam klein Jetje heel ontdaan

Op de die stoute schapen aan.

Sssst, scheer je weg, gij gij stoute schapen,

Want mijn schatteboutjeboutjes slapen !

Kan iemand deze tekst aanvullen? Bij voorbaat dank,

Met vriendelijke groet,

Johannes